Zakręcona. Rozbujana. Rozhuśtana. Szalona.
Taka właśnie była nasza wczorajsza sobota. Niemal cały dzień spędziliśmy w uwielbianym przez dzieci (i nie tylko) „Linnaeushof”, miejscu – nie bez kozery – określanym mianem „największego placu zabaw w Europie”.
To był zaległy prezent dla naszych trzech pociech z okazji Dnia Dziecka, dotąd przekładany w czasie z powodu nadmiaru zajęć bądź nieładnej pogody.
Jednak tym razem los nam sprzyjał.

Mieliśmy całą sobotę wolną, aura zdawała się być wymarzona!
Nie wolno było dłużej zwlekać, trzeba jechać do Linaeushof!
Prezent z okazji Dnia Dziecka od dawna czekał na rozpakowanie… Czas na zabawę!

Na początku – kilka faktów.
Plac zabaw Linenaeushof znajduje się w mieście Bennebroek, w północnej Holandii.
Liczy sobie około 50 lat, nieustannie jest modernizowany i wzbogacany o kolejne atrakcje. Wszystkie sprzęty są poddawane częstym kontrolom i testom po to, by zagwarantować bezpieczeństwo użytkownikom.
Obecnie na terenie obiektu znajduje się ponad 350 atrakcji.
Głównym zamysłem tego wyjątkowego miejsca jest aktywność ruchowa połączona z rozwojem wyobraźni i stymulacją kreatywności.
Moim zdaniem, to założenie jest strzałem w dziesiątkę!

Owszem, wszyscy wiemy, że pobujać można się na zwykłej huśtawce.

Ale…  O ileż ciekawiej jest, gdy huśtawki są zawieszone na konarach drzewa, a owo drzewo ma wielkie oczy, śmieszny nos i nosi czapkę szeryfa, prawda?
Ta sama zasada dotyczy zjeżdżalni.
Nasza dwulatka uwielbia wszelkie ślizgawki. Z zapałem wspina się po schodkach, potem wygodnie usadawia na szczycie, rozgląda się, bo przecież z góry wszystko widać  inaczej, aż w końcu robi „ziuuu”, czyli mknie w dół po błyszczącej tafli z buźką „ubraną” w uśmiech.
To normalne.

Natomiast wczoraj, w parze z uśmiechem, pojawił się również zachwyt!
Błękitne oczęta z podziwem wpatrywały się w zjeżdżalnie umieszczone na grzbiecie słonia bądź wielbłąda, tudzież na szczycie … zabawnego buta.

Królewska karoca wprost zaprasza, by wejść do środka, zasiąść na ławeczce i poprosić stangreta (w tej roli debiutuje tata) o zawiezienie do zamku.

Najlepiej tego dmuchanego, usytuowanego po sąsiedzku…
Można w nim poskakać do woli, to znaczy – potańczyć w rytmie disco na balu przyszłości.
A gdy dziecięce nóżki dopadnie zmęczenie, chwilę wypoczynku zapewnią odwiedziny u ni to zająca, ni królika, czyli po prostu u Bennie Broek`a (imię pochodzi od nazwy miasteczka Bennebroek). Ta charakterystyczna postać w wielkich czerwonych spodniach na szelkach stanowi wizytówkę Linneauhof. „Królikozając” (jak sam siebie określa) mieszka na marchewkowym wzgórzu (Wortelberg).

Przez okienko widać wnętrze pokoiku futrzanego bohatera – łóżko, stolik nakryty do podwieczorku, kapcie w kształcie marchewek.
Bennie Broek osiedlił się na placu zabaw z prostej przyczyny: uwielbia się bawić.
O określonych porach dnia występuje na scenie, tańczy, pozuje do zdjęć.
Maluchy go kochają i z radością doszukują się śladów obecności zająca na terenie parku.
No właśnie – maluchy, maluchy…

A starsze dzieci? Czy dla nich nie ma atrakcji w „Linneaushof”? Spokojnie, są, są!
Plac zabaw jest podzielony na kilka sfer w zależności od wieku i zainteresowań uczestników.

Dla najmłodszych dzieci, oprócz wspomnianej krainy fantazji i króliczego wzgórza, znajduje się olbrzymia piaskownica, przypominająca nieco plac budowy z koparkami, które naprawdę zagarniają piach.
Przedszkolaki poznają zasady ruchu drogowego w miasteczku edukacyjnym.
Jakaż to frajda mknąć na rowerze po wyznaczonych ścieżkach, a po drodze mijać budynki policji i straży pożarnej, pocztę, sklepy!

Oczywiście starsi także mogą pojeździć na rowerach bądź w elektrycznych autach w oddzielnej części parku.
Zgodnie z ideą rozwijania wyobraźni i kreatywności jazda na rowerze również będzie zaskoczeniem! Bicykl porusza się nietypowo. Plus dla twórców parku za poczucie humoru. Rowery w Linneasushof są bowiem„chwiejące się” (hobbelfiets)!

Starszaki chętnie zabawią się w piratów.
Linowym mostem zawieszonym nad wodą dostaną się na wyspę do swojej siedziby.
Tam piraci trzymają kufer pełen skarbów, grzeją ręce przy ognisku, bujają się na hamaku planując kolejne wyprawy.

Potem wsiadają na statek (rower wodny świetnie sprawdza się w tej roli) i wypływają na szerokie morze, a wiadomo, że z pomocą wyobraźni każdy akwen wodny łatwo zmieni się w ocean…
Rzecz jasna – nie wszystkie dzieci muszą lubić zabawy w piratów.

Wielbiciele innego typu rozrywki mogą na przykład … poskakać na trampolinach.
Na zewnątrz naliczyłam ich dwanaście, a jeszcze sporo widziałam w zadaszonej części obiektu.
W Linneaushof są tory przeszkód, karuzele, drabinki, ścianki wspinaczkowe, rury przeznaczone do czołgania się i zjeżdżania.
Można odbyć przejażdżkę kolejką naziemną „Lineaushof Express” bądź wagonikiem poruszającym się po torze umieszczonym na kilkumetrowej wysokości.

Więcej adrenaliny zapewni przejażdżka wyciągiem krzesełkowym nad piracką wyspą. Kolejny plus dla pomysłodawców parku – nie zapomniano o dorosłych!
Użytkownicy z peselem dawnego typu, w zasadzie mogą korzystać z wszystkich sprzętów przeznaczonych dla starszych dzieci. Tutaj widok panów bujających się na huśtawce lub pań kręcących się na karuzeli dla nikogo nie będzie stanowił obiektu drwin ani pretekstu do upomnienia. Serio.

Zauważyłam, że wśród dorosłych największą popularnością cieszy się ogromna zjeżdżalnia. Specjalne „kocyki” zapewniają fantastyczną jazdę z „górki na pazurki” i przypominają, znane z dzieciństwa, zjeżdżanie na workach z sianem z ośnieżonej góry…

Nie można pominąć „wodnej oazy”, czyli basenowej części placu zabaw, z wodospadami, zwodzonymi mostami, fontannami… Tu czeka na gości nie tylko zwykła kąpiel, chlapanie i pluskanie się, lecz gigantyczny spektakl z wodą w głównej roli.
Idealny pomysł na upalny dzień. Kolebka ochłody, zakątek wspaniałych doznań…

Uff… Wymieniłam sporo atrakcji Linneaushof, ale to wciąż jeszcze nie wszystko.
Plac zabaw ma też część wewnętrzną, zadaszoną. Nagły deszcz nie jest problemem, dzieci wspaniale bawią się w budynkach, nie moknąc i nie marznąc.

Jeszcze jeden plus przyznaję twórcom parku. Za wrażliwość i empatię.
Obiekt jest w pełni przystosowany dla osób niepełnosprawnych.
Co więcej, na terenie placu zabaw dostrzegłam dwa przyrządy wyłącznie do użytku ludzi poruszających się na wózkach inwalidzkich, oznaczone charakterystycznym niebieskim znaczkiem. Była to karuzela z wyodrębnionym miejscem na koła oraz ruchomy mostek.
Niestety, nie utrwaliłam tych sprzętów na zdjęciach, ponieważ w tym momencie wyczerpała mi się bateria w aparacie (a w tutejszym sklepie nie było baterii w asortymencie – tym razem minus!).

Cóż, nie będzie wielką przesadą, jeśli określę „Linneauhof” mianem dziecięcego raju.
I choć bilet wstępu jest drogi (12,50 euro zarówno za dziecko jak i dorosłego), to jednak nie są to „stracone pieniądze”, lecz „dobrze zainwestowane”. W radość i szczęście.

W naszym przypadku wyprawa do Linnaeushof była upominkiem na Dzień Dziecka.
I wcale nie szkodzi, że dzieciaki musiały na tę frajdę troszkę poczekać. Było warto.
I choć prezent został skonsumowany wczoraj, to ciekawe przeżycia oraz miłe wspomnienia pozostaną jeszcze na długi, długi czas…