Szukaj na blogu
Kalendarz
Najnowsze komentarze
Najpopularnieszje…
-
Tagi
- Amsterdam
- atrakcje dla dzieci i dorosłych
- Avond4daagse
- bal karnawałowy
- Belgia
- blog o emigracji w Holandii
- blog o Holandii
- blog o rodzinie
- blog o rodzinie na emigracji w Holandii
- Boże Narodzenie
- Buitenspeeldag
- czas wolny
- czas wolny z dziećmi
- Domek
- Dzień Króla w Holandii
- Efteling
- emigracja
- emigracja w Holandii
- goście
- jesień
- Keukenhof
- Komunia Święta
- Kościół Polski
- książki
- macierzyństwo
- małżeństwo
- miłość
- morze
- Muzeum
- Nowy Rok
- peuterspeelzaal
- Pociąg
- początek roku szkolnego
- Początki
- podróż
- Polska
- Portugalia
- postanowienia
- przemijanie
- relacje rodzinne
- rodzeństwo
- rodzina
- rodzina na emigracji w Holandii
- rodzina w Holandii
- rozwój
- rozwój dziecka
- Sinterklaas
- spacer
- sport
- Sylwester
- Sylwester w Holandii
- Szkoła
- Sąsiedzi
- uroczystość
- urodziny
- Utrecht
- wakacje
- wakacje w Portugalii
- wakacje z dziećmi
- wakacje z dziećmi w Polsce
- wiara
- Wielkanoc
- wózek
- zabawa
- Zwarte Piet
- zwiedzanie Holandii z dziećmi
- zwiedzanie Polski z dziećmi
- zwiedzanie Portugalii z dziećmi
- zwyczaje z Mikołajem w Holandii
- święta
- życie na emigracji
- życie na emigracji w Holandii
- życie rodzinne
- życie rodziny na emigracji
- życie rodziny na emigracji w Holandii
Archiwum autora: Igomama
Zatrzymałam się…
Zatrzymałam się jakoś tak w drugiej połowie września.
Najpierw zatrzymał mnie ząb. Silny ból pojawił się niczym groźny, bezpański pies wyłaniający się znienacka zza rogu ulicy. Pokąsał, ugryzł. Odchodził i wracał. Zawsze wracał. Tabletki przeciwbólowe przynosiły ulgę na cztery godziny, były przepustką do zrobienia czegokolwiek.
Gdy tylko przestawały działać, rozpoczynał się taniec z bólem w pierwszej parze. W nocy przewracałam się z jednego boku na drugi, chcąc zgnieść i zmiażdżyć przeciwnika, wyłączyć czucie.
A przecież w wakacje byłam u dentysty w Polsce!
A przecież wszystko miało być w porządku…
Opublikowano wiatrakowa codzienność
Otagowano moment zatrzymania się w życiu, przemijanie, refleksje nad kruchością życia, strata, upływ czasu, śmierć, żałoba
16 Komentarzy
Oslo da się lubić
Stolice zwykle lubią patrzeć na innych nieco z wysoka, z górnych pięter „szklanych domów”. Lubią też patrzeć nieco z ukosa…
Mają przecież wszystko: zabytki, galerie handlowe, metro, tramwaje. Kalejdoskop imprez. Moc możliwości. Korki i smog…
A jednak stolica Norwegii bardziej przypomina kumpla z sąsiedztwa!
Oslo za nic ma wielkomiejskie zwyczaje!
Nie błyszczy, ale może się podobać; nie porywa, ale daje się polubić.
Całkiem przyjemnie się je zwiedza, bo nie męczy.
To, co? Ruszacie z nami? Czytaj dalej
Bliżej nieba w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim
Zgodnie z obietnicą dziś opowiem o naszej sierpniowej wizycie w teatrze.
Żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej. I tu nawet nie chodzi o czas.
O to, że spektakl (a właściwie dwa spektakle) przestał intensywnie pulsować pod moją skórą, twarze aktorów rozmyły się, głosy ucichły, a emocje zgasły…
To nie to… Czasem wystarczy jeden telefon z wiadomością, po której wakacje, teatr, Norwegia natychmiast tracą na znaczeniu. Niestety, każdy to zna…
A jednak piszę, bo zobowiązałam się.
A jednak piszę, bo… lubię pisać i lubię teatr; bardzo brakuje mi go na emigracji.
Randka wśród krogulców i bursztynów
Nazywają ją „kryształową”, czasem „szklaną”. A nasza była…
Właśnie – jaka? Może bursztynowa? Z fiordem w tle. Z Szekspirem na scenie. Spacerami, tylko we dwoje. Szaloną jazdą samochodem po serpentynach…
W sierpniu obchodziliśmy piętnastą rocznicę ślubu.
Obchodziliśmy ją… po naszemu, tylko we dwoje, a w zasadzie aż we dwoje czy też jeszcze lepiej: naprawdę we dwoje???
Dzieci zostały u dziadków i tym sposobem mieliśmy z mężem caaałyy tydzień tylko dla siebie. Luksusowy prezent – takie pudełko z czasem, pojemnik z wolnością… Małżeńskie rendez vous.
Wakacje z Okruszkiem
Miałam tak długą przerwę w pisaniu mojego „Pamiętnika”, że teraz nie wiem, od czego zacząć… Zupełnie wyszłam z wprawy.
Liter nie pamiętam. Zebrać myśli nie potrafię, dłonie się pocą…
Hola, hola, co jest? Czyżby dopadł mnie stres? Ale jak to: Okruszek i stres?
Nie może być! A jednak…
Ostatnio wszędzie słyszę to słowo. Ponoć każdy teraz zestresowany, a już najbardziej to dzieciaki i ich rodzice. I wiecie? Ma to sens!
Skończyły się wakacje, czas luzu, swobody, odpoczynku i beztroski.
Przyszedł wrzesień i powiedział: „Stop! Dość tego lenistwa!”, po czym rozdzielił wszystkim jakieś obowiązki.
No i zaczęło się…
Powroty są trudne…
Wróciliśmy z wakacji… Już tydzień temu wróciliśmy! I co? I nic.
Dom czekał na nas cierpliwie. Tęsknił, ale przecież dał nam czas.
Dokładnie tyle czasu, ile potrzeba, by odpocząć.
I wystarczająco dużo, by… by teraz było trudno…
Domowi latem dokuczała samotność…
Chciał pogadać, a nie bardzo miał z kim.
Ogródek, widząc smutek murowanego towarzysza, próbował przyjść na plotki. Dosłownie! Trawy i rośliny tak się rozrosły, że brakowało zaledwie paru centymetrów, by przez szparę w drzwiach wślizgnęły się do środka.
Susza w krainie deszczowców
Przewodniki i książki o Holandii z lekka się zarumieniły. Wstyd to czy opalenizna? Pewnie jedno i drugie! Spąsowiały, bo zdały sobie sprawę, że serwują nieprawdziwe informacje. No tak! W większości materiałów o Niderlandach znajdują się ostrzeżenia przed deszczem: „w Holandii … Czytaj dalej
