Najpopularnieszje…
-
Aksinia – kawa & puzderka- Anna, ciuchy i drobiazgi
- Anna Maria Gregorowicz
- Bajeczki Stokrotki
- Belgia nasz dom
- bezpukania.eu
- Cichy zakątek poezji
- entliczek-pentliczek
- hubedi
- Iwona Kmita
- Kobieta po 30
- kolekcjoner marzeń
- Lustro
- mariposaflower
- Matka Puchatka
- Mysz Galaktyczna
- Na karuzeli życia
- nie tak znów kolorowo
- Nie tylko kartki
- nieodkrytapl
- Pani od biblioteki
- Pogodna dojrzałość
- Polki na Obczyźnie
- Przystanek Wrocław
- Rodzinka 2 + 3
- Saol ar Ceilteach
- spacerem przez życie
- Walcz zawsze do końca
- Wiem, że nic nie wiem
- Wrzosy
- Zielone życie na Zielonej Wyspie
- Żeńska Komórka
Archiwum autora: Igomama
Wiedeń łatwo pokochać
Jak ślepej kurze ziarno, trafił mi się wyjazd do Wiednia. Jakim sposobem?
Ano Igotata wybierał się tam na konferencje informatyczną i miał możliwość zabrania osoby towarzyszącej. A że jego rodzice zgodzili się przejąć opiekę nad dziećmi (wdzięcznam za to bardzo!), mogłam i ja zawitać do tego pięknego miasta, które – jak się właśnie dowiedziałam – zdobyło pierwsze miejsce w rankingu najlepszych miast na świecie (wg Economist Intelligence Unit). Czytaj dalej
Proza życia bez pisania
Miesiąc upłynął mi bez blogowania. W tym czasie klawisze komputera wystukiwały jedynie „pisma użytkowe”: maile, scenariusze lekcji, rozmowy na szkolnych komunikatorach… A biedny blog zapadł w sen pod pierzynką kurzu.
Gdy proza życia zaprzęga do swego wozu, ciężko jest znaleźć moment na postój: odpiąć uprząż i zasiąść do pisania.
Lepiej poczekać aż kalendarz stanie się lżejszy. Czytaj dalej
Opublikowano wiatrakowa codzienność
Otagowano bierzmowanie, brak weny twórczej, czas w Polsce, odpoczynek na łonie przyrody, proza życia, uroczystości rodzinne, urodziny
10 Komentarzy
Najfajniejsza majówka na świecie
Halo! Okruszek się melduje. Wesoły i wypoczęty, prosto z majowych ferii, które w Holandii trwają aż dwa tygodnie. A w tym roku nasza majówka była WYJĄTKOWA i po prostu wspaniała! Najlepsza na świecie.
Raz, że pogoda dopisała i ani razu nie chowaliśmy się przed deszczem.
Dwa: tata miał pięć dni urlopu, więc udało nam się wyjechać z domu i trzy… Czytaj dalej
Król Wilhelm–Aleksander kończy 55 lat, świętujemy!
Po dwóch latach przerwy spowodowanej pandemią, holenderski Dzień Króla objawia się w pełnej (pomarańczy) krasie. Tego roku okazja do celebrowania jest szczególna, bo 27 kwietnia przypadają 55–te urodziny Wilhelma – Aleksandra, czyli rocznica „półokrągła”, wiek piękny i zacny, w którym życiowa witalność splata się z doświadczeniem i razem dają moc. Czytaj dalej
„Jadą wozy kolorowe” – Bloemencorso 2022
W znanej piosence chodziło oczywiście o tabory cygańskie, natomiast holenderskie „wozy kolorowe” swoją „kolorowość” zawdzięczają KWIATOM. Zostały bowiem wykonane z płatków i cebulek tulipanów, żonkili, narcyzów i hiacyntów. W miniony weekend właśnie takie kwietne wozy przejechały ulicami prowincji Holandii Południowej i Północnej w ramach wielkiego wydarzenia o nazwie Het Bloemencorso van de Bollenstreek. Czytaj dalej
Skoro Chrystus połamany, jaka ma być Wielkanoc?
Idzie, idzie Wielkanoc… W tym roku cichsza jakaś, mniej kolorowa, przygaszona. Pisanki włożyły skromniejsze sukienki, zające wolniej skaczą, kurczaki spokojniejsze, baranek mniej rozbrykany. Mazurki skromniejsze. Nawet babki nie puszą się jak zwykle. Czytaj dalej
Uśmiech z Okruszkiem, czyli prima aprilis
Ostatnio problemy przygniotły świat. Co prawda ja jestem tylko dzieckiem (aż dzieckiem), ale przecież swój rozum mam. Moje oczy dobrze widzą (w dodatku są ładne, niebieskie), a uszy słyszą (nawet przez ścianę i mimo zamkniętych drzwi). Z matematyki jestem niezła, więc umiem dodać dwa do dwóch, nie wspominając, że znam na pamięć prawie całą tabliczkę mnożenia do stu. Czasem mylę się mnożąc przez siedem czy osiem, ale z zerem czy jedynką nigdy nie robię błędów. Czytaj dalej
Wizyta, której nie sprostaliśmy
Wczoraj odwiedziła nas czternastoletnia Ksenia z Ukrainy. Miła, skromna i bardzo nieśmiała. Przypominała drżącą na wietrze gałązkę. Smutek miała wypisany na twarzy, uśmiechnęła się parę razy, ale uśmiech nie sięgał oczu. Ksenię przyprowadziła Yulija, którą poznałam na poprzednim kursie niderlandzkiego, kurs się skończył, kontakt pozostał. Czytaj dalej
Gotowanie z językiem #2: duszony seler i zdrowe muffiny
Jakiś czas temu wspominałam o krótkich warsztatach zdrowego gotowania, w których uczestniczyłam w ramach nauki języka niderlandzkiego.
Obiecałam Wam przepisy. To było jeszcze przed wojną w Ukrainie.
Wojną, która trwa już trzy tygodnie i każdego dnia tak samo przeraża.
Teraz z pisaniem mam na bakier. Bo jak pisać o Holandii, o naszym spokojnym życiu, kwitnących tulipanach, gdy u wschodniego sąsiada krew wsiąka w ziemię, a domy straszą pustymi oczodołami? Czytaj dalej
Tylko wiosna nie boi się wojny
W Holandii rozgaszcza się wiosna. W Ukrainie trwa wojna.
Wiosna – wojna, wyrazy podobne fonetycznie.
Zboczenie nauczycielskie podpowiada mi: taka sama liczba sylab, te same głoski w nagłosie i wygłosie. Zupełnie bez sensu. Wiem.
Bo poza tym wszystko jest inne. Wszystko. Czytaj dalej
Opublikowano wiatrakowa codzienność
Otagowano gdy brakuje słów, niemoc i bezsilność wobec wojny, wiosna w Holandii, wojna w Ukrainie
10 Komentarzy
NIE wojnie, TAK Ukrainie
Długo nie pisałam. Najpierw zabrakło czasu, potem słów.
Mieliśmy w Holandii tygodniowe ferie: krokusvakantie. A dziś, mimo że dzieci znów wróciły do szkół, wszystko wygląda inaczej. Na zewnątrz zrobiło się jaśniej, dzień się wydłużył, lecz w sercu zaległ mrok. Ciemno. Smutno. Apokaliptycznie. Gdy zaczynały się ferie, naszym jedynym zmartwieniem był Covid i wichury. Poza tym nie mieliśmy większych kłopotów. Czytaj dalej
Tadzik
Sobotni telefon od przyjaciółka ronił łzy. Zmarł szwagier Ani.
Wiem, ludzie codziennie umierają, ale – na Boga! – Tadzik był okazem zdrowia! Chłop jak dąb. Nigdy nie chorował, nic go nie bolało. W kwiecie wieku, wysportowany, bez nałogów. Zawsze uśmiechnięty. Nie było osoby, która by go nie lubiła, bo to taki „swój człowiek” był. Czytaj dalej
Opublikowano wiatrakowa codzienność
Otagowano kruchość życia, nagła śmierć, pożegnanie, przyjaciółka w żałobie
15 Komentarzy
Gotowanie z językiem #1: zupa afgańska z krakersami
Wiem, dziwny tytuł. Już wyjaśniam. Ostatnio dostałam z „Taalhuis” zaproszenie na Kookworkshop, krótkie nieodpłatne warsztaty gotowania. Większość holenderskich miast ma własny oddział „Taalhuis”, bazę informacji o możliwościach uczenia się języka niderlandzkiego w danym regionie. Już kiedyś wspominałam, że Holendrzy mają szeroką ofertę różnego rodzaju bezpłatnych kursów i aktywności dla emigrantów. Wiele z nich, wstrzymanych wcześniej przez pandemię, właśnie zostało reaktywowanych.
Odważysz się sięgnąć po książkę „Niepokój przychodzi o zmierzchu”?
Paskudna pogoda zakradła się do Holandii: wiatr dmucha w kominie, krople deszczu spływają po szybach. Spacer odrzuca, nawet kot nie chce na dwór.
Cóż, a jednocześnie jest to idealna aura do czytania.
I pewnie gdyby koty umiały czytać, to nasz przedłożyłby książkę nad drzemkę w zacisznym kątku. Czytaj dalej
Wreszcie uwolnili nas z lockdownu!
Ale ten czas galopuje! Nowy Rok dawno stracił aurę nowości, Styczeń się opatrzył i już tak wysoko głowy nie nosi. Nie onieśmiela.
Nawet płaszcz mu się z lekka przybrudził.
Nasza puszka z postanowieniami noworocznymi na razie tylko stoi.
Czeka, chyba na jakiś ósmy cud świata, bo na razie marzenia nietknięte, przynajmniej moje (za resztę rodzinki się nie wypowiadam). Czytaj dalej
Dzieciaki i wiatraki 