Wybaczcie monotematyczność – na blogu znów „podwójne” niemieckie miasto, podobne w klimacie do Traben – Trarbach, nawet nazwę ma równie trudną do zapamiętania. Widzicie, tak zauroczyły mnie miejscowości nad Mozelą, że nie mogę się powstrzymać od wklejania zdjęć, choćby tylko dla nas, na pamiątkę.

Oto Bernkastel – Kues, kolejne miasto klejnot, miasto jak z pocztówki, położne w landzie Nadrenia – Palatynat. Znajdziecie tu: wzgórza porośnięte winnicami, wyżynne krajobrazy, romantyczne uliczki, domy szachulcowe.

Oczywiście wszystko koncentruje się wokół Mozeli, a jak jest rzeka to nad nią most.
I jeszcze zamek na wzgórzu, a właściwie ruiny (Okruszkowe „rupiecie”, bez wydźwięku pejoratywnego).

Takie nieco większe i okazalsze Traben – Trarbach, które odwiedziliśmy dzień wcześniej. Nawet genezę ma podobną. Zanim zbudowano drogowy most (1872- 1874), po przeciwległych brzegach Mozeli egzystowały odrębnym życiem: miasteczko Bernkastel i wioska Kues (pol. Kuza). Połączenie obu nastąpiło w 1905 r.
Dziś tę scaloną miejscowość zamieszkuje niecałe 7 tyś mieszkańców, a odwiedza ponad 2 miliony turystów rocznie.

Przyjeżdżają tu po spektakularne widoki, po odpoczynek i po spacery tutejszymi szlakami. Przyjeżdżają tu na dobre wino i na zbiegi lecznicze, z których słynie okolica.
I my byliśmy, lokalne winko piliśmy (co niektórzy), a poniżej skrót tego,co dane nam było zobaczyć.

Starówka

Zwiedzanie zaczęliśmy od średniowiecznego Rynku. Jest niewielki, ale urokliwy.

Wyróżnia się kompleksem domów szachulcowych, które przenoszą nas w klimaty rodem z baśni braci Grimm. Najstarszym budynkiem jest zakrzywiony Szpiczasty Domek – Das Spitzhauschen, 1416 r. (na poniższym zdjęciu, po lewej). Górne piętro jest szersze niż dolne, oczywiście celowo – w ten sposób właściciel oszczędzał na podatku.

Domek należał do plantatora winorośli, który na strychu urządził magazyn, a w piwnicy przechowalnię wina. Obecnie mieści się tu jedna z najlepszych winiarni w regionie.

Uliczki odchodzące od rynku obfitują w kawiarnie, restauracje, winoteki, butiki z rękodziełem i lokalnymi produktami.

Każdy jeden budynek jest zadbany i czymś się wyróżnia: pięknymi kwiatami na balkonie, fikuśnymi ornamentami, figurami zwierząt czy ludzi. Naprawdę jest na czym zwiesić oko.

Promenada nad rzeką

Przespacerować się można, a nawet trzeba, po nadrzecznym bulwarze, który jest częścią szlaku turystycznego wzdłuż Mozeli.

Wzgórza, winnice, drzewa i kamienice odbijają się w tafli wody, o tej porze roku (październik) wygląda to przepięknie. Jeśli przechadzamy się po stronie Kues, możemy podziwiać majestatyczny zamek Burgruine Landshut, widoczny na szczycie góry.

Średniowieczny zamek Burgruine Landshut

Aby dostać się do zamku, wystarczy wspiąć się oznakowaną ścieżką wzdłuż winnic. Ale można też podjechać samochodem bądź turystycznym pojazdem miejskim.
Warto, bo z ruin rozpościera się niezapomniana, spektakularna panorama.

Zamek miał burzliwe dzieje, do dziś nie wiadomo kto właściwie go zbudował.
Był kilkakrotnie niszczony w wyniku wojen i pożarów. Nie został odbudowany, jednak – niespodzianka – w jego pozostałości wkomponowano nowoczesną oszkloną restaurację widokową serwującą potrawy kuchni niemieckiej, wina i ciasta.

Ceny nie są wyższe niż na Rynku, a dla takich widoków warto zamówić choćby lampkę wina (jeśli się nie jest kierowcą) lub kubek kakao, by nacieszyć się miejscem i chwilą.
Bo czyż może być lepsze zwieńczenie wycieczki? Carpe diem.