Wiem, dziwny tytuł. Już wyjaśniam. Ostatnio dostałam z „Taalhuis” zaproszenie na Kookworkshop, krótkie nieodpłatne warsztaty gotowania. Większość holenderskich miast ma własny oddział „Taalhuis”, bazę informacji o możliwościach uczenia się języka niderlandzkiego w danym regionie. Już kiedyś wspominałam, że Holendrzy mają szeroką ofertę różnego rodzaju bezpłatnych kursów i aktywności dla emigrantów. Wiele z nich, wstrzymanych wcześniej przez pandemię, właśnie zostało reaktywowanych.

Jednak akurat warsztaty gotowania to nowość, przynajmniej w naszym mieście.
Na razie uczestniczyłam w dwóch spotkaniach, przede mną jeszcze trzy.
Na pierwsze zajęcia szłam z lekką tremą, bo choć gotuję codziennie dla rodziny, to moje kucharzenie plasuje się na poziomie przeciętnym. A tu jeszcze dochodzą trudności językowe i obecność nieznanych osób. Na szczęście moje obawy okazały się niepotrzebne. Grupa jest kameralna: tylko pięć uczestniczek i Annette – nauczycielka niderlandzkiego, a zarazem pasjonatka zdrowego trybu życia.

Jak zwykle na takich spotkaniach najpierw była rundka z imionami, potem każda z nas opowiedziała parę słów o sobie: jak długo mieszka w Holandii, jakie ma hobby, dlaczego chce uczestniczyć w warsztatach – czy priorytetem jest szlifowanie języka niderlandzkiego, czy chęć gotowania, a może samotność i potrzeba spotkania się z ludźmi?

Kuchnia holenderska sama w sobie jest prosta i pożywna; jej podstawę stanowią „stamppoty”, jednogarnkowe potrawy na bazie tłuczonych ziemniaków z warzywami. Jednakowoż Niderlandy od dawna czerpały inspiracje z dziedzictwa kuchni kolonizowanych przez siebie krajów dalekomorskich, bogatych w przyprawy korzenne.
Annette wyjaśniła, że z tej przyczyny nie będziemy gotować „stamppotów”, lecz uniwersalne dania typu Fusion. Będzie zdrowo i smacznie. Na zajęciach będą tylko potrawy wegetariańskie, ale w domu można modyfikować przepisy,  dodać mięso lub ryby.

Nasze pierwsze menu wydało mi się dość egzotyczne: zupa afgańska i krakers, dla mnie nowość. Każda z pań dostała wydrukowany przepis, wspólnie je przeczytałyśmy, omówiłyśmy produkty (ile nowych słówek!), ustaliłyśmy podział obowiązków, a gdy już wszystko było w miarę jasne – włożyłyśmy fartuchy i wzięłyśmy się do roboty.
Mnie przypadło w udziale krojenie cebuli i zieleniny, podsmażanie, gotowanie zupy.
Inne panie ważyły ziarna i nasiona na krakersy, mieliły, mieszały.
W międzyczasie któraś zmywała i sprzątała.

Odtąd było słychać głównie stukanie naczyń kuchennych, a kuchnia wypełniła się aromatami – czosnku, świeżej kolendry, koperku, pieczonych nasion.
Zapach zwabił pracowników technicznych. Przychodzili sprawdzić, co się dzieje, a w efekcie wychodzili z miską zupy.
Gotowanie zostało zwieńczone wspólnym posiłkiem, a ewaluacja zajęć odbywała się pomiędzy kolejnymi łykami zupy i “gryzami” krakersa.

Jedzenie smakowało, choć mnie chyba mniej niż innym, gdyż nie jestem przyzwyczajona do takich połączeń smakowych – zupę afgańską jadłam po raz pierwszy.
Podejrzewałam też (jak się później okazało – słusznie!), że tego typu obiad nie przypadnie do gustu moim dzieciom, natomiast Igotata chętnie spróbuje czegoś nowego.
Mimo małych wątpliwości pierwsze zajęcia warsztatowe uznałam za udane.
A w tym tygodniu „odtworzyłam” obiad dla polskich koleżanek.

Dziewczynom smakowało, więc postanowiłam podzielić się przepisami również na blogu.
Możecie je potraktować jako kulinarną ciekawostkę. A może ktoś zechce skorzystać?
Jeśli tak to na początek radzę zrobić zupę z połowy składników, by wiedzieć, czy to jest „nasz smak”, a zupy wychodzi sporo.

Zupa afgańska „Ash door Zahra”

Składniki:

• 4 średnie cebule
• 2 ząbki czosnku
• 200 g ciecierzycy, 200 g fasoli kidney, 200 g soczewicy – świeże lub z puszki
• 1 pęczek szczypiorku, kolendry, koperku, pietruszki i szpinaku
• 1,5 łyżeczki soli
• szczypta kurkumy
• olej do podsmażenia
• 1,25 l wody lub więcej
• 150 ml jogurtu greckiego do dekoracji
• 2 łyżeczki afgańskiej przyprawy Sabzi (Sabji)*

Przygotowanie:

Pokrój cebule dość drobno. Posiekaj zieleninę: szczypiorek, kolendrę, koperek, pietruszkę. Pokrój na kawałki szpinak. Jeśli masz świeżą ciecierzycę, fasolę i soczewicę – namocz ją i ugotuj wg przepisu na opakowaniu. Rozgrzej olej w garnku (można też użyć patelni) i podsmaż cebulę i przeciśnięty przez praskę czosnek. Szklij na małym ogniu mieszając co jakiś czas. Dorzuć ciecierzycę, fasolę i soczewicę oraz szczyptę kurkumy. Wymieszaj z cebulą, duś parę minut, po czym dodaj zieleninę: szczypior, kolendrę, koperek, pietruszkę i szpinak. Chwilę poduś i dopiero wtedy zalej składniki gorącą wodą. Gotuj 15 – 20 minut. Dopraw solą i przyprawą afgańską Sabzi.
Serwuj z kleksem z greckiego jogurtu.
Do zupy można dodać makaron.

*Mała dygresja odnośnie przyprawy afgańskiej:
w Holandii Sabzi jest dostępne w tureckich sklepach i w niektórych supermarketach. Jednak w naszym sklepie nie było. Jako że nie miałam czasu jechać gdzieś indziej, więc sprawdziłam skład mieszanki Sabzi (lub Sabji) w Internecie. a potem doprawiłam zupę tymi składnikami, które miałam w domu: czarnym pieprzem, goździkiem, gałką muszkatołową, odrobiną kardamonu i cynamonu.
Powinien być jeszcze kumin, chile i suszony imbir, niestety nie miałam.
Moja zupa nie była więc w pełni afgańska, na szczęście koleżanki nie grymasiły.

Krakers

Składniki:

• 50 g sezamu
• 50 g mielonych orzechów
• 50 g pestek dyni
• 30 g pestek słonecznika
• 50 g mąki gryczanej (nie miałam takiej mąki, więc zmieliłam kaszę gryczaną)
• 130 ml wody
• 5 g soli morskiej
• 1 kopiasta łyżka chipsów z wodorostów (zeewier snippers) – nie miałam, więc nie dodałam.

Przygotowanie:

Zmiel wszystkie składniki (z wyjątkiem: pestek słonecznika, mąki, wody i soli).
Wymieszaj ze słonecznikiem, mąką, wodą i solą tak by uzyskać łatwe do formowania „ciasto”.
Rozłóż je z pomocą łopatki silikonowej na małej blaszce pokrytej papierem do pieczenia.
Zrób nacięcia, by wyszło ok. 12 kawałków.
Włóż do piekarnika rozgrzanego do 140 st. i piecz ok. 45 – 50 min aż krakers będzie wyglądał na chrupiący. Może być dodatkiem do zupy lub oddzielną przekąską.

I tak oto wyglądał pierwszy „warsztatowy” obiad.
Życzycie sobie przepisy z kolejnych spotkań?